Жылайды жапырақтар

Саят Медеуов

Жылайды жапырақтар күз келгенде,
Өкпелеп сабағынан үзген желге.
Мұнартқан, маусым сайын мың өзгеріп,
Сырғиды сағым дүние біздерден де.

Бұл өмір шығармайды күнде төрге.
Көзіне жас алмайды кім кетерде.
Маңдайға жазғаннан соң тағдыр солай,
Аптығып, әуре болма құр бекерге.

Келген соң тіршілікке өлмек керек,
Несіне жылайды олар желге өкпелеп?
Тіріде үміт қана үзілмейді,
Үзілмес Ұлы ғұмыр жер-көкте жоқ.

• Facebook
• Twitter
• Vkontakte