Балалық шақ

Рамазан Мұқанбетқазы

Сайран құрып жүретін жайлауға барып,
Оралмасқа кеттің ғой қайран балалық.
Кең далада жайланып,
Жүруші едім қой бағып.
Көрші үйдің қызы жайлы ойланып.

Небір қызық өткеріп,
Ойнаушы едік доп теуіп.
Үйге кір деп шақырған,
Анамызға өкпе ғып.

Арман арман арман-ай,
Ауылдағы таңдар-ай.
Сол кездегі балалық,
Арман болып қалғаны-ай.

Бала шақтың апарар билеті кімде?
Тым болмаса барсам ғой бір екі күнге.
Қызға сезім білдіріп,
Білдірем деп бүлдіріп.
Көп қызықтар өтті ғой қырдан гүл жұлып.

Көңіліміз аппақ-ай,
Ниетіміз мақтадай.
Аппақ қызға апарған,
Аппақ гүл мен хаттар-ай.

Жүйрік аттай тоқтамай,
Уақыт зулап жатқаны-ай.
Ескірмейтін ешқашан,
Естен кетпес шақтар-ай.

Арман арман арман-ай,
Ауылдағы таңдар-ай.
Сол кездегі балалық,
Арман болып қалғаны-ай.

Естеліктер өлмейді,
Жүрегімді тербейді.
Сол кездегі балалық,
Енді қайтып келмейді.

• Facebook
• Twitter
• Vkontakte