Қара-қара

Марғұлан Мұхтарұлы

Қара-қара, дүние,
Құбылады күн сайын.
Көңіліме кім ие?
Жадыратшы, күлші, айым.

Қара-қара, арманым,
Барады алыс жыраққа.
Атып сенсіз таңдарым,
Батып сансыз сұраққа...

Арманым да менің, ардағым, әдемім,
Мен үшін аяулы талғамың да керім.
Жүрекке әмірің жүрмейді, ғашығым,
Жылу да жоқ сенсіз жан-жағымда менің.

Қара-қара тағы да,
Кеудем менің тарыла,
Тынысымнан айырып,
Сезім жатыр сағына.

Қара-қара... қарама,
Өзің түйіп, сарала.
Елес болып кеттің сен,
Өзге жанды бағалап.

• Facebook
• Twitter
• Vkontakte