Аңсау

Асхат Абзалбеков

Даламның мына сырына куә мұнартқан биік таулары,
Төсіңнен сенің сан ұрпақ көшті, сан ұрпақ өсті, қаулады.
Жалына жібек жалғанды байлап жарысқан желмен құландай,
Өттің-ау әке дәлелдеп бізге екенін өмір аумалы.

Пернені сауып төгілген күйде сағынышымның өрті бар,
Биіксің,әке, теңессе саған асқардан биік тең шынар.
Өзіңді аңсап жабырқап жаны бұзса анам көңіл тоғанын,
Егілтіп жанды, төгілген жастан түбі жоқ терең көл тұнар.

Құшағы нұрлы, қуаныш, мұңлы ғажайып екен бұл өмір,
Адасқақ сынды, жалау ғып жырды
желесің аттай қу көңіл.
Өзіңді іздеп, сағыныш кернеп, көзімді тіксем қиырға,
Көтеріп күнді, тербетіп гүлді, тау болып күліп тұр өңің.

• Facebook
• Twitter
• Vkontakte